Perspektif Deyip Geçmeyin!
Yıllar evvel...
Bir gün sohbet sırasında bir iş arkadaşım en büyük duasının "olayları gerçekten olduğu gibi görebilmek" olduğunu söylemişti.
İtiraf etmeliyim ki o an aklımdan "insanın en büyük duası bu olabilir mi ya?" diye geçirmiştim.
Yıllar insana öğretiyor...
Çocukluktaki merak ve kaygıdan bağımsız soru sorma refleksi olayları daha objektif analiz edebilme imkânı veriyor aslında insana.
Büyüdükçe;
Şişen egolar, önyargılar, çevre ve toplum baskısı, ezmeye ve bezdirmeye başlayan sorumluluklar gibi daha pek çok parametre bizleri daha çabuk objektiflikten uzaklaşarak yargılamaya ve adalet çizgimizi bozmaya başlıyor maalesef.
Ve işin kötüsü, biz buna "büyümek" diyoruz...
Farklı açılara ve diğer perspektiflere göz atmak, kulak vermek bizleri küçültmüyor, bilakis zenginleştiriyor işin aslı.
Herkes için "olayları olduğu gibi görebilme" duasını diliyorum...
