Büyük Şirketlerdeki Küçük İnsanlar
Büyük şirketlerdeki küçük insanlar…
Beni benden alan bir kombinasyon bu.
“Küçük” derken kesinlikle yaşı kastetmiyorum.
Bu arkadaşlarımızın ortak özellikleri genelde şunlar:
Kendi güçlerini şirketlerinin güçleri ile karıştırmaları
Kendilerini kapasitelerinin üzerinde görmeleri
Karakterleri ve egolarının olgunlaşmamış olması
Duygusal zekâlarının IQ’larının çok altında olması
Güç zehirlenmesi yaşamaları
“Saygı” kavramını içselleştiremeMEleri
“Nezaket” kavramına teğet geçemeMEleri
Özgüven ve kibir arasındaki ayrımı yapamaMAları
Ve tüm bunların farkında olmaMAları
İşin kötüsü kimi zaman bu arkadaşlar şirketleri tarafından “yetenek” olarak adlandırılıyorlar ve olgunlaşmamış egolarının dengesi hepten bozuluyor.
Sonuç:
Daha büyük felakete dönüşen “çakma” kahramanlar…
Hiçbir İK yönetimi ilelebet uykuda kalmıyor elbet.
Er ya da geç;
Kendisine ya kapıya kadar eşlik ediyorlar ya da kendilerini doğru yönde geliştirebilmeleri için kurum içi rotasyon gibi yöntemlerle aslında o pozisyondan azat(!) ediyorlar bu “superman” veya “hanım ağa”ları…
Her şey dönüp dolaşıp aynı yere bağlanıyor aslında:
Konu okuduğun okullar, yetiştiğin şehirler, kaşının gözünün rengiyle ilgili değil.
Konu “farkındalık” ile ilgili.
Farkındaysan gerisi geliyor.
Öyle ya da böyle…
