Esas Kişi Mi? Esas Değer Mi? Bütün Olmak Üzerine...
Henry Ford'un da dediği gibi:
"Bir araya gelebilmek bir başlangıçtır; bir arada kalabilmek ilerlemedir; bir arada çalışabilmek başarıdır."
Bir arada olabilmenin ruhunu ve özünü kavramadan atılan her "birliktelik" adımı prematüre doğumu işaret eder.
Çoğu zaman tercih ettiğimiz senaryoda; biz ve bizim önceliklerimiz sabitken diğerlerinin önceliklerini ikinci plana koyan bir "birliktelik" ararız mesela.
"Önce ben vardım, sen sonra geldin" zihniyetidir bu aslında. Gereksiz bir "esas kişi" olma saplantısıdır bunun altında yatan.
Oysa;
Etkin, uzun soluklu, anlamlı "birlektilik" senaryolarında kritik olan "bütün"dür.
- Kimin önce kimin sonra olduğunu,
- Bütünün parçalarının tekil değerlerini,
- Bu tekil değerlerin yarışa konu olmasını,
anlamsız kılan bir değerdir o bütünlük.
"Esas kişi" yoktur; "esas değer" vardır artık bu noktada.
Kişiden değere; yani "ben-sen" ayrımından "biz" zihniyetine geçiş kültürel bir dönüşümdür.
Mumu geliştirerek elektriğin bulunmasına yardımcı olamazsınız ya hani; işte öyle bir zorunluluktur bu dönüşüm.
Demem o ki;
- Katıksız empati becerisi,
- Saf uyum yeteneği,
- Çekim kalitesinde iletişim,
- Çeşitliliğin getirdiği zenginlik,
- İşbirliğine dair iştah,
- Bütüne dair farkındalık,
- Başarıya dair yeni bir anlayış esastır bu dönüşümde...
